De Tweede Ronde. Jaargang 13

[p. 28]

Drie gedichten
Maarten Doorman

Wat altijd gebeurt

De groenteboer wikkelt de prei

met veel gepraat in een krant
die ik dan thuis weer openvouw:

is de man in dat andere land

gauw voor de fotograaf
met zijn geweer
op straat gaan liggen?

Twee heren schudden daarboven

elkaar de hand, glimlachend
op het gedrukte verband
van het nieuws dat hen omgeeft.

De groenteboer zegt

dat het even meer zal wezen,
maar niemand verdronk. Die man
leeft. Wat altijd gebeurt
is niet echt. Een dagblad
heeft dat bewezen, hoe vaak
wordt er niet vergeefs gedregd.

[p. 29]

Verhuizingen

Men had haar weggehaald,

zij was slecht ter been,
alleen op twee hoog.

De familie nam niet meer

dan wat foto's en paperassen mee.
Zij schoof

na alles te hebben schoongemaakt

haar stoel naar achter, keek
niet om,

want ze wilde haar leven

meenemen naar de verzorging
drie hoog,

keek om

en alles bleef in de woning
waar ik nu te wonen kom.

[p. 30]

Globe

Hij heeft wat weg

van zijn oude globe
waarop onontdekte gebieden
met wit werden aangegeven.

Te weinig werd deze aardbol ontzien

bij het begieten van de planten,
te veel werd deze bol blootgesteld
aan zon van de straat
Van Abessinië en Madagascar bleven
weinig steden gespaard, hele landstreken
schilferden weg tot een nieuwe witte plek.

Zo heeft hij van vele jaren

uit de wederopbouw en van later
weinig bewaard; echo's
van genot en pijn ontbreken
allengs meer. Poolkap, woestijn,
huid en haar verbleken.