De Tweede Ronde. Jaargang 9

Gedicht
Ivan Boenin
(Vertaling Marja Wiebes en Margriet Berg)

Die blik als van een hert, die stille ogen,
En al wat mij daarin is lief geweest,
Staan mij nog altijd smartelijk voor de geest,
Maar je gezicht is al in mist vervlogen.

Ook het verdriet zal slijten mettertijd,
En de herinnering zal eens verglijden
Naar waar geen vreugd meer is en ook geen lijden,
Alleen nog afstand die niets meer verwijt.

Спокойный взор, подобный взору лани,
И всё, что в нём так нежно я любил,
Я до сих пор в печали не забыл,
Но образ твой теперь уже в тумане.

А будут дни - угаснет и печаль,
И засинеет сон воспоминанья,
Где нет уже ни счастья, ни страданья,
А только всепрощающая даль.