De Tweede Ronde. Jaargang 6



[pagina 49]
Weduwnaar Peter Verstegen 1 Ik had niet verwacht de waan, de onmacht, het zelfbeklag. Te veel, wij drieën - jij en je ziekte lieten mij schieten. Ik haatte de usurpator - jij kon niet meer haten, jullie hadden elkaar. Hij heeft je vernietigd - ik ben de verliezer, jij speelde quitte.
2 Lust of pijn, het laat niets na dat je oproepen kan, maar op wroeging staat levenslang. Nu ik daarmee achterblijf, geef mij iets mee van haar lijf. Al is het maar wat van haar haar dat ik aanraken kan als talisman.