De Tweede Ronde. Jaargang 6



[pagina 116]
Twee gedichten Frits Jans Volkskrantadvertentie Word ik ooit gek of anderszins gestoord, dan zal ik mij wat graag laten verzorgen in Groot Bronswijck, kliniek te Wagenborgen. Daar vraagt men (lees ik) een ‘psychomotore en non-verbale therapeut, ervaren’ - tja, non-verbaal moet groeien met de jaren. Waarom nou geen leuke verbale non? Nee, strikt psychomotoor en non-verbaal werkt men ‘in teamverband’ daar aan mijn kwaal. ‘Multidisciplinair’ word ik behandeld ‘met spel, de nadruk ligt op interactie’ - geen woord gelogen: zo luidt de redactie. ‘Aandacht voor body- en sensory awareness’ - ik zou er zelf nooit opgekomen zijn, maar als 't erbij hoort, lijkt het me best fijn. Brieven naar ‘Hr. Kolder, coördinator’. Zo staat het er, die man is zo gedoopt. Maar nomen omen zeggen is goedkoop.
Op het verkeerde been Bij mij in de klas, op de lagere school te Soest, zat een jongetje dat bij het voebal nooit wist welke kant of het op moest. Maar dat jongetje heeft wel voor dokter doorgeleerd. Steeds denk ik daaraan als ik in de krant lees, bij toeval, dat er weer een verkeerd been is geamputeerd.