De Tweede Ronde. Jaargang 5

[p. 143]

Drie gedichten
Imre Oravecz^*
(Vertaling Erika Dedinszky)

Herordening van de kindertijd

het slot van de poort afhalen
en op de bloempot monteren,
de bloem uit de bloempot tillen
en in de put planten,
het water uit de put hozen
en in de lemen bakoven gieten,
het brood uit de bakoven pakken
en in het hondehok stoppen,
de hond uit het hondehok roepen
en het huis binnenloodsen,
het bed uit het huis sjouwen
en naar de zolder brengen,
de wesp van de zolder jagen
en de koeiestal indrijven,
de koe uit de stal voeren
en in de boom hangen,
de peren uit de boom schudden
en in het varkenskot dumpen,
het varken uit z'n kot bonjouren
en in de kelder opsluiten,
de boter uit de kelder halen
en op het erf laten liggen,
de kippen van het erf plukken
en in de mest douwen,
de regenwormen uit de mest trekken
en in de poort plakken

* Imre Oravecz (1943), zoon van een buschauffeur en een arbeidster bij een landbouwcoöperatie. Hij behaalde aan de universiteit van Debrecen zijn leraarsdiploma (Hongaars en Duits). Daarna heeft hij de meest uiteenlopende betrekkingen gehad: hij is hulparbeider, bedrijfsleider van een bioscoop, opvoeder op een internaat, secretaris bij een uitgeverij en medewerker van een persagentschap geweest. Op dit moment is hij mederedacteur van het literaire weekblad Élet és Irodalom (Leven en Literatuur). Hij heeft veel gereisd; hij verbleef vooral lang in Oostenrijk en de Verenigde Staten. Eerst viel hij door zijn ultra-korte en machinaaldroge verzen à la Celan op, later begon hij zich voor het lot en de levensfilosofie van de Amerikaanse Hopi-Indianen te interesseren en deed een poging om hun poëzie via eigen bewerkingen en variaties op Hopi-thema's in zijn land bekend te maken. In het kader van de uitwisseling tussen de NOS en de Hongaarse Radio is hij enige jaren terug ook in Nederland opgetreden. Werk van hem is eerder verschenen in Kentering, 4/75, Raster, Bloknoot en de bloemlezing De toren van het zwijgen.

A gyermekkor módosítása

a kapuról a zárat levenni,
és a cserépre szerelni,
a cserépből a virágot kiemelni,
és a kútba ültetni,
a kútból a vizet kimerni,
és a kemencébe önteni,
a kemencéből a kenyeret kiszedni,
és a kutyaólba rakni,
a kutyaólból a kutyát kihívni,
és a házba engedni,
a házból az ágyat kihozni,
és a padlásra vinni,
a padlásról a darazsat lekergetni,
és az istállóba űzni,
az istállóból a tehenet kivezetni,
és a fára akasztani,
a fáról a körtét lerázni,
és a hidasba tenni,
a hidasból a disznót kihajtani,
és a pincébe zárni,
a pincéből a vajat kitenni,
és az udvaron hagyni,
az udvarról a tyúkot összefogni,
és a trágyába dugni,
a trágyából a gilisztát kihúzgálni,
és a kapuba nyomkodni

[p. 144]

Uit Silimomo's gezangen
Voor een spar

wat loop je uit,
wat word je groot,
toen ik je op een herfstdag uit de grond groef
en je mee naar huis nam uit je woud
- weet je nog hoe je je aan je kleine
aardkluit vastklampte en trilde? -
en je hier in deze magere bodem plantte,

spar,
alsjeblieft,
vergeef me mijn twijfels
en sta me toe
een leven lang van je aanblik te genieten

Sziliomomo énekeiböl (egy fenyöfához) 2

hogy megeredsz,
és így megnösz,
amikor egy öszi napon kiástalak,
és haza hoztalak az erdöröl
- emlékszel még, kis földlabdádba
kapaszkodva, hogy remegtél? -
és ebbe a sovány földbe ültettelek,

fenyöfa,
kérlek,
bocsásd meg kishitüségemet,
és engedd meg nekem,
hogy egész életemben gyönyörködjem benned

Woekoskawe

in de zomer droogt de Woekoskawe uit,
er stroomt geen water in,
er schuurt geen zand in,
er rolt geen kiezel in,

wat niet uitdroogt is zijn naam,

neem je die op je lippen
dan proef je met je tong
hoe daarin het water verder stroomt,
het zand verder schuurt,
de kiezels verder rollen

Vukoskave

nyáron kiszárad a Vukoskave,
nem folyik benne víz,
nem surlódik benne homok,
nem görög benne kö,

de a neve nem szárad ki,

ha a szádra veszed,
a nyelveddel érzed,
hogy tovább folyik benne a víz,
tovább surlódik benne a homok,
tovább görög benne a kö