De Tweede Ronde. Jaargang 5



[pagina 199]
Daarna Léon WarnantGa naar voetnoot* (Vertaling Peter Verstegen) Na lange zwarte bladzijden Ben je nu aan de blanco pagina van zondag. Daar zit je nou in hemdsmouwen te zonnen. Hoor je de klokken die de vesper luiden? Na de zes volgeschreven pagina's Kreeg je een bladzijde om te bekijken, Allemaal plaatjes! Ach! zeg jij. Morgen komen er nieuwe bladzijden, Lange bladzijden, Je krijgt er kramp van om ze vol te schrijven, Maar waar het echt om gaat Is om te weten Wat voor nieuw boekje krijgt Als je dit dichtslaat. En wat je daar voor bladzijden in vindt, En zelfs de vraag óf je nog wel een boek krijgt.
Après Après lès lonkès neûrès pâdjes, Vo-t'-là-st-à l' blanke pâdje dè dîmègne. Vo-t'-là-st-è purète, â solo. Os' lès clokes qui sonèt-st-à vèpes? Après lès sî pâdjes totès scrîtes, Vo-t'-là-st-à l' pâdje qu'on pout r'loukî, Qu'a dès-îmâdjes! Wèy, t'èl vas dîre! Qui d'main n-ârè dès-âutès pâdjes Dès lonkès pâdjes, Èt qu' t'ârès mâ t' pogn à 'zzès s'crîre, Mins qu' çou qui compte Sèreût d' savu, Quant t' sèr'rès l' lîve, Qué novê lîve qu'on t'ahèr'rè? Èt quélès pâdjes qui t'î troûv'rès, Èt dè savu s' n-ârè-st-on lîve?	voetnoot* Léon Warnant (1919) schreef in de Luikse variant van het Waals; zie daarover ook Simenon in ‘Vertaald proza’.