De Tweede Ronde. Jaargang 5

[p. 73]

Twee gedichten
Gerrit Smallegange

[Twee blauwe duiven zoeken elk jaar]

Twee blauwe duiven zoeken elk jaar
in 't voorjaar het gezelschap van elkaar.
't Zijn steeds dezelfden in de boom voor 't huis.
Hun roep klinkt droef omfloersd in het geruis

der takken, als de luwe voorjaarswind
de boomkruin vol met schilferknopjes vindt
waarin de blaadjes liggen opgerold
alsof in 't hout het leven ligt gestold.

De blauwe duiven keren ieder jaar
als een gevleugeld, elkaar lievend paar:
't Is steeds aandoenlijk om te zien voor 't raam
hoe mooi het is: een man en vrouw tezaam.

En nu vannacht werd 'k bijna wakker van
een duiveroep, droef als een duif dat kan,
en toen ik droomde dat ik bijna sliep
klonk weer dat roepen dat mij wakker riep.

En ik stond op, zo tussen waak en droom,
in 't blauwe maanlicht glinsterde de boom,
'k ontsloot het raam onhoorbaarder dan zacht:
zo vroeg had ik mijn duiven niet verwacht.

[p. 74]

[Er zijn geen sterren en de maan gaat schuil]

Er zijn geen sterren en de maan gaat schuil.
Het enig licht is van de witte rozen
die in mijn tuin staan als een schucht're tuil.

De wind gaat ritselend bij tussenpozen
de wingerd door en ergens roept een uil.

En verder nog wat raadselachtig leven
dat op mij toeruist uit verstilde dreven.