De Tweede Ronde. Jaargang 5

[p. 50]

Twee gedichten
Jan Paul Hinrichs

Zwarte Zee

Ineens verstart het rommelen van de golven:
het is of de zee tot stilstand kwam
en afgesneden van slingers van tijd
bezinningsloos ruist door de grote stilte,
waarin aan stenen tafels gasten zitten
die deze kust nooit meer zullen bereiken.

Nacht over Athos

Een herinnering als die eerste sneeuw
in de vensterbank op het oosten:
het silhouet uit tijd waarin de dingen
een naam kregen, sterren een baan -

hese stilte met gefluister

van de baai der inktvissen,

een lamp tintelend op de steiger,

en portretten van erfprinsen

uit Walachijse geslachten

aan het maagdelijke pleister;

tussen baai en klooster

de gelouterde cypressen -

ruisende zoute gewaden,

lakeien van de dood

die daar in leven is...