De Tweede Ronde. Jaargang 5

[p. 51]

Twee gedichten
Albert Hagenaars

Depersonalisatie

De pogingen waarmee hij zich in steeds
andere arrondissementen van het verleden
trachtte te ontdoen strandden elke nacht

opnieuw bij het fixeren van het wak in de
zwak door de hotellamp beschenen plattegrond,
plaats van handeling waar tekens verduisteren:

de bouwput waar hij terzelfdertijd, voor
het verblindend staren van boven, tussen graaf-
werktuigen en alom aanwezig geschuifel

weggedoken, kortstondig huivert van bijna
bevrijdend genot in de reeks reflexen van
een paar ervaren, al te haastige handen.

[p. 52]

Ontmoeting

Af en toe, buiten de vereenzelviging, hervindt hij
zich in het krimpend perspectief van een laat feest
en in het gebaar van wat van liefde overbleef:

het glimlachend verglijden in elkanders pose,
of nog later, in het mechanisch omstrengelen
van te magere benen voor een kort kwartier,

met op elk van de overal opgestelde schermen
de bewasemde rug van een rustelozer iemand,
vertrekkend uit een onuitwisbaar landschap. Nog

reikt hij naar schouders, maar iemand houdt hem
terug. Hij roept, maar hoort nauwelijks, luistert
niet meer. Vergroot afstand. Van ruimte, noch tijd.