De Tweede Ronde. Jaargang 4

[p. 76]

Vier sonnetten
Kees Stip

De week

Maandag en dinsdag moeten woens en donder
met vrij en zater samen in de week.
Dominee Witjens in zijn zondagspreek
dompelt ze onder in zijn witwaswonder.

Zelfs ziet de man als waspoeder zo bleek
met zakjes blauw van pure vroomheid onder
de waterige ogen. Alwie zonder
zonden is zoeke stenen in de beek,

de beek waarin, gewassen door het woord,
hoe diep ook donkerpurper of scharlaken
uw zonden zullen zijn als witte wol.
Dat duurt totdat de maandagmorgen gloort
met schone leien op de kerkedaken.
Zaterdagavond is de maat weer vol.

Zuur

Je ziet het bos verzuren bij het uur.
Voor zuurstok spelend staan de kale stammen
de laatste zoetstof uit de lucht te kammen:
er zit te veel azijn in het azuur,

Verzuurd zijn reeds de mossen en de zwammen.
Zuurkool staat kant en klaar in de natuur.
Geen rijstebrijberg rijst hier als een muur
om zoetjes de verzuring af te dammen.

Als zoetekauw moet je gewoon maar wennen
aan zuur zoethout van doodgegane dennen
uit landschappen niet vrolijker dan Vuurland.
Gemarineerde duiven in je mond
verkondigen een nieuw Luilekkerzuurland.
Rolmopsen zwemmen in de zeeën rond.

[p. 77]

De eter

Bij elke kreeftencocktail die ik slik
heb ik een bijna lijfelijke hinder
van alle mensen die met zoveel minder
hun middagmaaltje moeten doen dan ik.

Ze dienden me toch heel wat welgezinder
te zijn als ik me dagelijks weer dik
eet aan hun werkgelegenheid. Ik stik
haast als ik instap in mijn achtcylinder.

Eethuisbezitters, obers en gérants,
gij zwarten zwoegend op de nassivelden
en Turken die garnalen voor mij pelden,
wie geeft uw welvaart steeds zijn stimulans?
Van al mijn poen, met pijn bijeengeharkt,
eet ik me voor de mensheid een infarct.

De knipoog

Er twinkelt iets in Pseudoquassar μ
Lichteeuwen heeft die lichtstraal moeten reizen
voordat hij met een knipoog komt bewijzen:
ze hebben het gemunt op mij en u.

Of zouden stralen van het licht van nu
welks snelheid toch nog Einstein deed vergrijzen
lamstralen zijn van slappe lange lijzen
bekeken in het licht van hun IQ?

Bestaan ze nog of zou het maar zo lijken?
En kunnen ze nog levend ons bereiken?
Gedachten reizen sneller dan het licht.
Het knipoogt weer. Willen ze met ons praten?
Of houdt van daaruit God ons in de gaten?
Doe 's avonds toch maar je gordijnen dicht.