De Tweede Ronde. Jaargang 4

[p. 26]

Nederlandse poëzie

[p. 27]

Twee gedichten
Maarten Doorman

Bunker

Niet ver van het front der bebouwde kom

ligt de bunker voor anker,
zo zwaar
dat hij niet uit de tijd kan raken.

Ondanks de weerstand neemt het land

hem steeds meer in zich op.
In zijn stilte; een bunker
kent geen geluid.

De sloot langs het spoor zet zijn rietkraag op

voor het caisson
dat de polder sluit.

[p. 28]

 

My fire of Passion, sighes of ayre,

 

Water of teares, and earthly sad despaire

 

 

 

J. Donne

Hier, vanaf de winterdijk,

met overstromingen vertrouwd,
ligt de uiterwaard.

De boomgaard achter mij.

Het is daar droog en koud.
De pluk is lang voorbij.

En op zijn alle vruchten,

verwerkt, allang verteerd.
Wolken hangen onder de lucht, en

voor mij stroomt het water.

Tussen kribben, in oppervlakkig kolken
gaat het het land verlaten;

zwaar slepend in zijn bedding

grijpt het van kant naar kant,
vindt soms een boei, geen redding.

O, nu als de wind de rivier oversteken

en weg uit het land
van benauwde zuchten, het land
waar lucht en vuur ontbreken.