De Tweede Ronde. Jaargang 3

[p. 57]

Twee gedichten
Paul Leive

Voorwaarts, opwaarts!

Dat been van half vier
schraapt over het smal trottoir,
het goeie tergend achterna
naar dokters van de ziektewet.

Gele broeken in hun vaart
gestuit:
de moeders die om drie uur dertig
bij het schoolhek moeten staan.

Steeds minder komt er iemand
bukken bij de ruit,
voor een knipoog, een pilotengroet.
Ik moet het souterrain eens uit.

Een thuis

Want kille stellen hebben altijd nog
hun katten, die zij een dichtersnaam
omhangen.

Wij staan zo bangig in de tuin
naar onze ‘tante Hölderlin’ te roepen.
De woeste, schele van hiernaast
heeft nachtenlang het huis belaagd.

Bijna drijft de zorg om beest en nest
soms partners in elkaars verharde
armen.