De Tweede Ronde. Jaargang 3

[p. 82]

Tekeningen

Erich Mühsam^*

* Erich Mühsam, geboren in Berlijn in 1878, was een revolutionair schrijver en ‘Kaffeehausdichter’ die soms letterlijk met de hoed rondging om aan de kost te komen; hij was medewerker van Simplicissimus en redigeerde tweemaal een eenmanstijdschrift, Kaïn en Fanel. Als dienstweigeraar bracht hij de Eerste Wereldoorlog door in de gevangenis. In november 1918 nam hij, evenals Ernst Toller, deel aan de stichting van de Beierse Radenrepubliek, waarvoor hij van 1919 tot 1925 in de gevangenis zat. Hij behoorde tot de eerste arrestanten van het Naziregiem en werd in 1934 in Oranienburg ter dood gebracht.
Mühsam heeft tweemaal zijn vrouw Kreszentia (Zenzl) ter ere van hun trouwdag een schrift met tekeningen en bijbehorende gedichtjes gegeven. Uit het schrift van 1924, dat in 1975 als facsimile-uitgave verscheen bij de Oostduitse uitgever Edition Leipzig, hebben wij voor deze rubriek een keuze gedaan. De felle, expressieve kleuren moesten bij reproduktie in ons blad helaas wegvallen. (Vertalingen P. V.)

[p. 83]

Wie nooit voor een hart op de knie is gegaan
en er een bloempje voor mee heeft gebracht,
is zo arm dat de zon voor hem vlucht uit haar baan;
die kent niet liefdes hemelse macht.

[p. 84]

Wie slim is denkt bij vrijetijdsbesteding
naast zijn fysiek aan geestelijke verbreding.
Bij het biljart brengt spelverbetering
behalve inzicht spierversteviging!
Je ziet met vreugd: je stoot ze steeds bekwamer,
en 't nut gaat samen met het aangename.

[p. 85]

Kon men maar met elk creatuur
spreken van God en de natuur,
dan stonden wij stellig constant
verstomd van menig dierverstand;
wat heeft bijvoorbeeld een insekt
een hoogontwikkeld intellect.

Maar beter laten wij 't bij 't oude.
Als wij ons wereldbeeld ontvouwden,
behield dan, denk je, het insekt
voor mensenwijsheid nog respect?

[p. 86]

Zo heeft sportieve Max zijn vrouw Marie gevrejen:
‘Durf je met mij, schat, wat een leven duurt -
bootje te varen, altijd met z'n tweeën?
Dan roei ik je door 't leven, en jij stuurt!’

[p. 87]

Alleen met veel geduld en heilig vuur
bereikt men wonderen in de dressuur.

Wie 't lukt de grote hoepelsprong te springen,
krijgt spek als loon en hoort zijn loflied zingen.

Maar menigeen die dol is op dresseren
kon al die kunstjes beter zelf gaan leren.

[p. 88]

Suzanne gaat driemaal per week te water,
in 't bad, waar Jumbo haar met ferm geklater
besproeit. Zo 'n vriendendienst - hoe ook Suzanne krijt -
is meer waard dan loze wellevendheid.

[p. 89]

De spreidsprong, kwintessens der gymnastiek -
wie die beheerst kan er gerust van dromen
in sport, in staatsdienst of in politiek
ten koste van wíe ook vooruit te komen.

[p. 90]

Wie waarlijk liefheeft schuwt geen moeilijkheden,
al sneeuwt en vriest het 's winters nog zo hard.
Hij brengt voor 't heiligst plekje in zijn hart
toch elke keer een lentebloempje mede.

[p. 91]

Als 't hart van alle creatuur
in liefde toch eens was verbonden,
zoenden kameel en ruige beer
en slang elkander op hun monden.

Eendrachtig leefde 't dierenrijk;
in vriendschap al wat is geschapen:
vos - kolibri zo liefderijk
als alligator versus aapje.

Dan was de wereld zonder zonden.
Jammer genoeg is 't omgekeerd,
daar men op economische gronden
elkaar bij voorkeur consumeert.

[p. 92]

Zoekt een spook je vast te houden -
Eer je 't weet vliegt het weer heen.
Niet wanhopig zijn meteen.
Zie, straks straalt de zon met gouden
Licht weer óp ons, duizendvoudig.