De Tweede Ronde. Jaargang 3

[p. 36]

Vier gedichten
Cees van Hoore

Vondst

Geen oude ragebol, verbleekt
en zonder steel

maar een egel
ligt hier op het grint.

Zijn neus
de halve kers
van een verjaardagstaart.

Haast net zo koddig
als het exemplaar
dat ik stuksloeg
in 't geheim;

daar gingen stuivers in.

Hij huivert in een windstoot
zet plotseling
zijn stekels op.

Of zijn verweer
pas in de dood begint.

Roggeveld

Zonder schade aan te richten
is het geweld voorbijgetrokken.

Bij dreigen bleef het, bij
een grillig windspoor
in de rogge.

Onder volle halmen
scharrelt een vogel rond.

Branie genoeg weer
nu zijn nest
niet door de storm is geschonden.

Gegroet, heldentenor!

Ik ben je naam kwijt,
maar je zingt ook erg mooi zonder.

[p. 37]

Zo blijft het

Het uitzicht hier: een dijk, waarachter
het gelach van dagloners eens klonk,

gras, dat slaafs één kant op is gewaaid,
een eg, gloednieuw, hakend naar grond.

Met groen plûche stoffeerde tijd
een leuning van de stoel

waarin hij toekeek hoe onnuttig loof
ten prooi viel aan het vuur.

Voordat hij in dit landschap
terug kan komen

kriebelt een vlieg
in de benedenhoek van 't raam

haastig een signatuur.

De Nieuwe Vaart

 

Het water werd 's avonds

 

een schatkist

 

 

 

argeloos opengelaten.

 

 

 

Een puur gouden schaal

 

en fijn edelgesteente;

 

 

 

er kon heel wat rijkdom in

 

worden bewaard

 

 

 

omhelzingen zelfs

 

 

 

als reserve

 

voor slechtere dagen.