De Tweede Ronde. Jaargang 2

[p. 66]

Jos Versteegen
December

Het is nog altijd ons bezit:
De boerderij, de hoge ramen,
De kamer met vergeeld behang,
De kachel en de kolenkit.

Nog altijd noemen wij de namen
Van vader, moeder, zoon; zo lang
Weet elk van ons al hoe men bidt
En valt geloof met liefde samen.

Het vuur gaat uit. We worden bang
Omdat we buiten klanken horen,
Een onheilspellend, vreemd gezang.

We rillen, spitsen onze oren
En durven niet meer in de gang.
Er wordt vannacht geen kind geboren.