De Tweede Ronde. Jaargang 2

[p. 65]

Willem van Toorn
Polder

In dit landschap werd je zo groot.
Tot achter de horizon
vermoedens omtrent je. Zon
duidde in een bevende sloot

bewegingen aan van je haar.
Boomtoppen tastten af waar
begin was of eind. Er stond
weerspiegeld in een vaart
een brug die mij ermee verbond.
Vogels onzeker waar
hemel was en waar grond.

Kom ik er terug - een bord
weet zeker hoe het hier heet:
Midden-Beemster. Er wordt
decor verplaatst om mij heen.

Doodgewoon dorp en geen
teken van je gebleven.
Huize Betje Wolff. Oud leven.
Regen eroverheen.