De Tweede Ronde. Jaargang 2

[p. 59]

Twee gedichten
Jean Pierre Rawie

Januari

In Januari staat de stad
ons nog meer dan gewoonlijk tegen.
Wanneer het sneeuwt is het nog wat,
maar meestal blijft het slechts bij regen.

Wij hadden het graag zo gehad:
de dorpen ver uiteen gelegen,
het niet meer terug te vinden pad,
de dichtgevroren waterwegen.

Wij hadden graag, geïsoleerd
en van de wereld afgesneden,
de burenplicht opnieuw geleerd

en met behulp van schaats en slede
geleefd zoals ze vroeger deden.
Maar altijd gaat er iets verkeerd.

[p. 60]

Regen

Vergeten, nu het regent
en in de tuinen ruist,
hoe jij me hebt bejegend
en ik je heb verguisd.

De regen op de daken,
de regen wijd en zijd,
het doet niet meer terzake
wat ons verbindt of scheidt.

Hoe diep ik je beledig,
hoe jij me haat en kwelt,
wij beiden zijn volledig
op elkaar ingesteld.