De Tweede Ronde. Jaargang 2(1981)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 53] [p. 53] Zes gedichten Cees van Hoore Paarden Hoe ze vonken schraapten uit de klinkers en onrustig snoven, ze je nakeken, vuilgele manen voor hun ogen. Soms, als bier schuimde urine in de goot terwijl de schooljeugd meesmuilde om hun geslacht. Gelaten, op drie benen, lieten ze de nagels toe. Je zag het wakkerend vuur, de balg, de weerschijn van hun huid, die denken deed aan rijkdom, rust, cognac. Nog wel langs wandelroutes tref je ze aan, doodstil, achter een hek. Hun blik naar binnen, peinzend. Alsof ze zich iets trachten te herinneren. [pagina 54] [p. 54] Glans Mijn vader droeg goedkope schoenen die na de werkdag buiten op het pad werden gezet. In alle jaargetijden stonden ze daar te overnachten door het afdak nauwelijks beschermd. Eén glanzend paar wist ik te redden van de liefdadigheid. Veters, die nog tikken langs het leer, reeg hij er in. Nu iedereen hier weg is heb ik ze aan. Ze doen wat zeer zoals wel meer schoenen in het begin. Gerief De zinken teil, waarin zij zat, staat nu vol regenwater. Wingerdblad bedekt het oppervlak. Alles is hier veranderd, uitgebroken. Nieuwe ruimte werd er bijgebouwd, het puin begraven op de plek waar straks jong gras opschiet. Water vloeit door een verborgen leiding naar haar toe. Ik hoor het zingen niet. [pagina 55] [p. 55] De IJssel In halfslaap het kraken weer, dezelfde naaldscherpe kou en eveneens verdoezelt sneeuw de lege voetstappen van vrienden. Er is verschil. Datgene waarin je ten onder gaat bedwelmt, verdrijft de doodsangst juist, noopt niet tot kokhalzen, proestend verzet. De toegestoken hand: je veinst hem niet te zien. Je wilt niet meer gered. Geduld Zag na de laatste slok een druppel terugvloeien in 't glas de slikbeweging van zijn adamsappel boven de strop, het boord. Op leed dat eenzaam is leek het, dat nog bij niemand hoort. Een gedicht, dit bijvoorbeeld Zijn vinger talmt bij een veengebied, gaat verder. Dan omcirkelt hij de bocht. Na een etmaal tussen wier en fietsen, vinden ze een oude vrouw met wuivend haar, naar wie niet werd gezocht. Vorige Volgende