De Tweede Ronde. Jaargang 2



[pagina 70]
Drie gedichten D. van Wieringen Rivier geen macht weet terug te draaien het eerloos ontslag van de dagen in de uiterwaarden van de tijd mompelt een dorp, stottert een stad aan de glad pratende rivier soms strelen vissen het maanlicht en varen als witte bruiden V-tekens naar zee daar snavelen vogels de nacht af en lispelt een zilte horreur een fuga van fuiken maar binnendijks achter gordijnen baren vissers een god aan hun navel en slapen als ongeboren het koninkrijk van een kamer
Jaargetijden list en illusie poederen de meisjeswangen roes schemert een bal masqué, geen nirwana troeft de raadseljurk der charme zelfs de ouderdom komt uit z'n echoputten eros' tango lijmt de wellust en een walsje spalkt de splinters van het heimwee
[pagina 71]
buiten de zaal passeert de winter in een kruiende rivier, een vis zoekt tevergeefs de bijt van gister de maan tracht in de ladenkast van ijsgang z'n fossiel te proppen maar lente vindt een ruggegraat van kribben
Aan een venster voor Y. rotting fluistert in de hoeken maar de verf heerst in het midden m'n toupet vol amourettes en geen mens die iets vermoedt van mijn schervenoperettes of de kogel in m'n kop zo meteen zal ik haar schrijven dat de vensterbank mijn rijk is... o, die schimmel praat hardop!