De Tweede Ronde. Jaargang 2

[p. 147]

Vertaalde poëzie

[p. 148]

Twee gedichten
Guillaume Apollinaire
(Vertaling Aldert Walrecht)

Rijnnacht

Mijn glas is vol met wijn die als een vlam zo flonkert
Hoor 't lied dat traag de schipper van een veerboot zingt
Hij zag hoe in het maanlicht zeven vrouwen wrongen
Hun lange groene haar dat tot hun voeten hing

Spring op zing harder nog dans rond op oude wijsjes
Zodat ik niet meer hoor het trage veermanslied
En leg ze bij me neer al deze blonde meisjes
Met opgemaakte vlechten starend in het niet

De Rijn is dronken in de weerschijn der wijnbergen
Al 't goud der nachten valt er spieglend trillend in
De stem zingt steeds maar door tot rochelend gaan sterven
Die feeën met groen haar 's zomers betovering

Mijn glas valt als een schaterende lach in scherven

[p. 149]

De herfsttijlozen

De wei is vol venijn maar prachtig in het najaar
De koeien grazende
Vergiftigen zich traag daar
De tijloos ogenkringen- en seringenblauw
Bloeit er en net zoals die bloem is 't oog van jou
Paarsig zoals de kring errond en als dit najaarswonder
Traag gaat mijn leven voor jouw oog aan gif ten onder

De kinderen komen uit school met veel geraas
In boerenkielen spelen ze op mondharmonica's
Zij plukken de tijlozen moeders die zich kleden
Als dochters van hun dochters in de kleur van jouw oogleden
Die trillen zoals bloemen trillen in de dolle wind

Terwijl de herder van de kudde zachtjes zingt
Verlaten voor altijd traag loeiende de koeien
Die grote wei waarin de herfst het kwaad laat bloeien