De Tweede Ronde. Jaargang 2

[p. 46]

Depot en andere gedichten
Louise van Santen

Depot

Het gebeurde overdag
en onverwacht:
een gat van schrik
gaapt in de straat
en diep daarin - en hard
dat vreselijke - dat ik jou deed.
Mijn adem houdt de adem in
luchtledig - staat recht in mijn keel
ik schreeuw tegen herinnering
maar het geluid is dood.
Mijn schaamte is zo rood
dat ik verdroog.

Er ligt een heel depot
van schrijnende momenten.

Terwijl ik huil
help ik een kind
- verbaasd en ongevraagd
een handje in mijn hand -
het kruispunt langs
en met een grote boog
vermijd ik kijken in het gat.

[p. 47]

Dagdromen

Zij komen uit het niets
en zij verdwijnen in het niets
de Bedoeïenen van mijn dag;
de bodem waar zij gaan
barst - door verweerde droogte.
De grond van mijn woestijn
haast zonder plantengroei
- de neerslag minimaal.
Zij trekken voort
vlak langs de kim
in karavaan
met bultige kamelen;
zij stelen van mijn horizon
zij gaan en komen

gaan en komen zonder spoor

door mijn nomaden-schijnbestaan.

Gideon

 

Ik besta niet voor jou

 

jij bestaat niet voor mij;

 

dood is voorbij de horizon

 

 

 

- en ik dans op het graf

 

van een strijd zonder kroon;

 

toch werd jij koning -

 

Gideon.

[p. 48]

Geen spoor

De golven rollen
precies als vanmorgen
en gisteren
en de dag daarvoor;
er is geen weg
geen wig
geen voor
- toch heb ik hier zo net gezwommen.

Traan

Een kind zit met een schriftje;
cijfers in hanepoten
vallen over elkaar
en over zijn gezichtje
valt een stille traan
- de zomer is vlak voor zijn raam.

Kannibaals

Hij brak het brood
- en at het vlees
hij schonk de wijn
- en dronk het bloed

het hoge goed
en naastenliefde
zijn toen gegroeid
uit broederdood.