De Tweede Ronde. Jaargang 2

[p. 39]

‘O, mijn kleine, mijn koningskat’^*
(drie gedichten voor Floor)
Cees van Hoore

I

Soms, Snorrewitz, ging je mooi
bovenop mijn schrijfblok liggen
maakte mijn woorden stekelig
van zinnen prikkeldraad
neusde je in mijn baard
alleen maar om
gestreeld te worden.
Ik had dat welbeschouwd ook beter kunnen doen.

* Titel ontleend aan Jac. van Looy's novelle: ‘De dood van mijn poes’.

[p. 40]

II

's Morgens, op een luik van zonlicht,
zat je stil te wachten op mijn resurrectie,
te glanzen in je ouwe jekker.

Hoe je me slingerend en als een solex snorrend
steeds de pas afsneed en je
je kop oppoetste aan mijn kuiten.

De warmte, die ik zo onverschillig van je opstreek,
in al die morgens na om niets gevierde feesten,
mis ik nu zeer.

De troost ook, dat het goed zou komen nog,
wanneer je mijmerend opkeek van de grond,
pilsgouden knipogen mij schonk.

III

Wind, neem af en streel zijn vacht,
zijn in het gras rustende kop,
voel of zijn oogleden nog
aan de holte van je hand bewegen.
Zo ja, dan wordt zijn staart
een vraagteken, sidderend zacht,
vol leven.