De Tweede Ronde. Jaargang 1

[p. 137]

Vertaalde poëzie

[p. 138]

Het model
W.H. Auden
(vertaling Peter Verstegen)

Meestal is handlezen, net als een handschrift of gezichten lezen

Een soort vertalen, want er is zo menig verleider geweest

Die een heer leek te wezen,

Het fronsend schoolmeisje snakt misschien wel naar

Een uitnodiging; maar

't Fysiek van deze oude dame geeft juist inzicht in haar geest.

Ook zonder Rorschach of Binet ziet zelfs een dwaas aan haar

Dat het goed met haar gaat, dat ze leeft;

Want als je tachtig jaar

En ook al is het nog zo'n beetje hebberig bent,

Ben je een zwaar patiënt,

Iemand aan wie één dag van wanhoop al meteen de doodklap geeft:

Of de stad ooit schuimwijn dronk uit haar schoentjes of dat

Ze gouvernante was, goed aangeschreven

In christelijke kring, of ze 'n man had gehad

Die haar verwende, of een zoon die niet meer leeft,

Dat is nu alles één. Zij heeft

Water ook is gebeurd overleefd; ze wérd; ze heeft vergeven.

Dus de schilder kan doen wat hij wil, haar een Engels park geven,

Rijstvelden in China, of een afbraakpand,

Lichte of donkere lucht, dat is om 't even,

Groen pluche als achtergrond of een rode baksteenmuur.

Zij geeft de dingen rust en duur,

Door haar zie je hun wezenlijke, menselijke kant.