Het tweede deel van de nieuwe Overtoompsze markt-schipper, of vermaakelyke Leidsze Kaag



Een Nieuw Lied, van een Ruiter en een Meisje. Stem: Wy wenschen u Geluk, ô! Vorst. MYn Hert is voor altyd verzeid, Aan zo een jonge Maagd, Die my beneemt myn Vryjigheid, Daar zy haar Roem op draagt: Maar zy is ook met Min doorwond, Om dat ik Kus haar rooder Mond, Zomtyds, zomtyds, zomtyds. Myn Lief die komt dikwils by my, Dan zyn wy met ons tween En zit wat aan myn groene Zey, Veel Kusjes ongemeen Maar haastig moet zy weer na Huis, Dat is voor ons een droevig Kruis, Zy gaat, zy gaat, zy gaat.
[pagina 32]
Dan hebben wy wel braaf Gekust, Maar dan moet zy weer heen, Ons Minnebrand blyft ongeblust, Wy moeten zyn te vreen, Tot dat dog eenmaal komt die Dag, Dat men malkander Kuszen mag, Myn Lief, myn Lief, myn Lief. Die Hoop die blyft myn altoos by, Dat ik eens Triumpheer, Daar was geen blyder Dag voor my, Als ik kreeg myn Begeer, Dan heb ’k in ’t wagten geen Verdriet, Als my maar eens myn Wil geschied, Ik hoop, ik hoop, ik hoop. Laat ons dan wagten na die Tyd, Met een geduldig Hert, Als wy eens door Gods goedigheid, Bevryd zyn van die smert: Dan blyf ik by u voor altyd, In alle Vreugd en Vroolykheid, In ’t groen, in ’t groen, in ’t groen. Dan Leeven wy in Eer en Deugd, Als twee getrouwde Lien, Wy wenschen dat wy eens met Vreugd, Dat Uur haast moogen zien, Dan Leefden wy regt met malkaar, Als een Verlieft Vereenigt Paar, In Min, in Min, in Min.