Tweemaandelijksch Tijdschrift. Jaargang 7

[p. 176]

Enkele nagelaten gedichten
van Guido Gezelle.

Octoberboomen.

Hoe schoone, och hoeveel schoonder is,
al moete 't nu gaan sterven
eer langen tijd van hier, hoe schoon,
en schoonder duizend werven,
als vroeger, 't najaarsch loofgewas,
wanneer het lente en zomer was.

't Is lief en lustig, diepe nu
en dóór den bossch te dwalen;
te zien hoe de oude boomen al
hunne oude schoonheid halen
te schranken uit! Wat tijd beleeft
gij, vrienden, die zoo'n vreugde u geeft?

[p. 177]

 

Verlangt gij, zoo de ziel verlangt,

 

die, vrij van alle schulden,

 

van monde vaart ten hemel, o en,

 

verlost van 't eeuwig dulden,

 

het leven in dit tranendal,

 

nu, ketenloos verlaten zal?

 

 

 

Is dáárom al uw loof zoo lief

 

gepint? Zijn al uw' blâren

 

veranderd in een bruiloftkleed,

 

om eindlijk heen te varen

 

te ruste? Stervend najaarsblad,

 

octoberboomen, leert mij dat!

[p. 178]

 

't Is stille, stille, allengerhand

 

en weêrom wordt het avond;

 

het zonnelicht is verre weg

 

en ander' landen lavend; -

 

't is stille, stille... zoetjes vaart

 

dat roerde alom, te rustewaard.

[p. 179]

 

De mane zit en ziet

 

dat aan: ze schijnt te zeggen:

 

't Is avond nu en 't geen

 

mijn zuster zonne zag

 

is henen: rust nu wat

 

en nederleggen

 

de zorge gaat van dezen zwaren dag.

[p. 180]

 

Hebt toch meêlije

 

menschen, meêlije

 

met de schoone

 

boomen Gods!

 

 

 

*

 

 

 

O sneeuw, gewolde dracht

 

der witte wintervelden.

 

 

 

*

 

 

 

De bleekgroene schaaiaards,

 

nog nauwlijks geblaard,

 

rijen hooge in de wolken

 

hun' lochtige vaart

 

- - - - - - - - -

 

 

 

*

 

 

 

'k Zie u geren blauw en blank

 

blank en blauw geweven

 

wolken - - - - - - -

 

- - - - - - - - -

[p. 181]

 

Half rood half groen

 

de hagen staan:

 

half beukenhout

 

half ieuwen;

 

ik hope dat

 

vrouw Lente zal

 

verneschen en

 

vernieuwen

 

dat dood nu is;

 

intusschentijd

 

mij willekom

 

gij winter zijt

 

omdat gij

(Laatste gewrocht eenige dagen voor de dood van den Dichter).