Tweemaandelijksch Tijdschrift. Jaargang 2

[p. 389]

Breitners dam
door Albert Verwey.

De stad staat stil en 't plein dat al zijn zijden

Stadhuis en Kerk en Beurs bestijgen ziet.

Maar grijs en steen, schoon 't avondt, sterven niet;

Want straat en geev'ling, paarlend leven beiden.

En als gestald in diepen hof, verbeiden

Daar trams en paarden d' afrit; zie er schiet

Een al vooruit daar 't volle volk vervliet

Rondom, en enklen stil het plein op schrijden.

Dit is 't hart van mijn stad, dien Dam, dien honderd

Gedachten daaglijks togen in mijn droom,

Tot hij er heelenal verzilverd stond.

Nu heeft een kunstnaar die' ik ken, dien stroom

Van stadsvreugd tot een beeld gerond: verwonderd

Zag ik dat aan: 't was of 'k mijzelven vond.