Turias ende Floreta

Hoe Tiban ende sijn broeders met die hulpe van Turias eenen strijt vochten, daer si een maecht wonnen.

DEn gheteekenden dach comen sijnde hebben si Floreta in die stadt gelaten verselscapt met veel vrouwen ioncfrouwen ende ander volc die [die] brugge verwaerden. Ende elckerlic hiet Turias alree hertoghe van dien lande, want hy dat met sijnder lancen gewonnen had. Aldus sijn si wech gereyst seer wel opgeseten om striden, alle vier onderlinge ridende al coutende, ende Turias sprac tot Tyban seggende. Wat vrouwen ist die ghy so seer bemint. Here uwe genade

[p. 73]

sal weten sprack Tyban dat dese ioncfrouwe is die dochter vanden grave Quierijn dye een mogende heer was van veel lants, na die doot bleef dese ionge maecht in handen van haer broeders, ende die grave haer vader beminde haer meer dan eenich van henlieden, des hi haer liet tbeste van alle sijn goeden om dat si aen eenen man houlijcken soude daer door si mocht tot hoocheden comen, maer dese haer broeders en begeeren nyet dat si houlike om van tgoet niet te sceyden dat si van haer besitten, ic weet wel dat mi dees maecht bemint, ende waer ic met haer ghehoulijct, ic soude daer bi verbetert wesen¹⁾, daerom heere begheere ic uwe hulpe in desen stucke. Turias gehoort hebbende alle tgene dat hem Tiban vertelt had, was blijde dat door sinen toedoene Tiban midts dat houlijc in corter tijt een machtich prince ende here wesen soude. Ende aldus reden si al coutende tot dat si quamen in een valleye op eenen schoonen groenen effenen pleyn neven een fonteyne daer den strijt gheschien soude, daer bleven si tot des middaechs, verwachtende die ander ridders die tegen henlieden striden souden. Ende als si gheten hadden sagen si lancx die valleye comen die vier broeders van die ioncfrou Diomana, de welcke als die Turias siende wort vraechde hi segghende. Sijn tgene die wi verwachten. Here dat sijn si antwoorde Tiban. Doen saten si haestelijc te peerde so fellijcken metten lancen tegen malcanderen ridende dat die aerde beefde, so dat in een corte wijle alle die ridders seer gewont waren wtgenomen Turias, op den welcken twee vander ioncfrouwen broeders seer fellijcken sloeghen, dwelck Tiban siende sloech op die selve ridders om Turias te helpen, ende Turias stack den eenen metter lancen op den helm dat hi al verdooft ter aerden viel doen stac hi op den anderen sijn lance ontwee, des hi sijn

1) In aanzien stijgen

[p. 74]

sweert track opten selven so veel sware slagen slaende dat hi hem niet meer verweren en conde, des hi tot Turias sprac seggende. Heer ridder ick bid u laet mi te live¹⁾ ende behout met u geselscap de eere vanden gevechte, mijn broeders ende ic sullen doen dat u belieft, wi sullen de ioncfrouwe onse suster gaen halen gelijc wi dat met u overcomen²⁾ zijn, mer ghi en derft ons des gheenen danck weten, want wi dat tegen onsen wille bi bedwange doen moeten. Si sal hier comen sprac Tiban, tsi u lief oft leet, des danc ic God ende minen here Turias. Het mach u wel leet wesen dat ghi altijt gearbeyt hebt om te beletten die liefde tusscen mi ende uwe suster Diomana, laet uwer een om haer riden ende die ander drie hier blijven tot dat si bi ons is. Ic bid u mijn vrienden sprac Turias, dat deen van u vieren om die ioncfrou ride, ende haer hier brenge sonder vertoeven, so mogen wi onderlinge met goeder herten malcanderen vrientscap bewijsen, want Tiban is weerdich te houlicken aen een hooger vrouwe dan uwe suster is, ende niet tegenstaende den strijt die wi onderlinge gevochten hebben, mocht nochtans den tijt noch wel comen dat ghi onser behoeven sout ende ghi sult ons seer bereet vinden int gene des ghi aen ons begheert, daerom en weest tegen ons niet toornich om tgene dat u geschiet is, want des gelijcke hadde ons mogen gescien, want al is uwe suster machtich des en is dees ridder die haer trouwen sal niet te minder. Als Turias dit gesproken hadde, dancten hem dye ridders seer, sine woorden seer danckelijc nemende, van dier tijt voorts met gheheelder herten hem beminnende ghelijck oft hi haer eygen broeder gheweest hadde, den voorleden strijt die si onderlinge gevochten hadden geheelijcken vergetende. Aldus is deen vanden ridders gereden om zijn suster Diomana, ende als hi in

1) Leven

2) Overeengekomen

[p. 75]

die stadt quam daer si was, sprac hi tot haer seggende. Suster bereyt u, rijt met my, want ghi en moecht hier niet langer bliven. Als Diomana haren broeder bedroeft met haesten hoorde spreken was si vervaert ende vraechde hem. Heer broeder hoe coemdi aldus. Suster ghi sult weten antwoorde die ridder, dat wi inden velde gestreden hebben teghen Tiban met noch drie ridders die ons verwonnen hebben, daerom rijt terstont met mi, want ghi tverbont wel weet, oft en ridi niet terstont met mi, tis te duchten dat wy ons broeders niet levende vinden en sullen, want si voor u in ostagien¹⁾ bleven sijn. Als Diomana haren broeder hoorde seggen dat si int striden verwonnen waren, was si seer verwondert ende bestont te screyen, want si hadde gemeent datmen gheen ander sodanigen ridders vonden en hadde als haer broeders, ghemerct de campen die si hen lieden hadde sien vechten, in die welcke si noyt en hadden verwonnen gheweest, ende met screyenden oogen gheboot si drie hackeneyen²⁾ te sadelen met haer nemende twee ioncfrouwen, met haren broeder rijdende, dien si inden weghe vraechde die maniere vanden strijt, ende hoe si verwonnen waren van so ongheachten ridders. Haer broeder vertelde haer hoe si verwonnen waren door eenen ridder seer sterc van lichame, vroom inder wapenen die met henlieden quam Turias geheeten, dien si seyden te sine die sone van den coninck Canamor, de welcke grote vervaerlijcke slagen metten sweerde sloech, ende seer dootlijcke steken metter lancen, so ontallike vele dat wi die niet verdragen en conden. Diomana de woorden haers broeders hoorende was verwondert tot hem seggende. Broeder ic sal my achten mijn leven lanck qualic gehoulijct met desen ridder dien ic metter herten nemmermeer beminnen en sal maer als viant haten.

1) In gijzeling

2) Telgangers

[p. 76]

Mettien wort si bitterlicken screyende ende sprack. Dit houlijc geschiet by foortse ende niet willichlijck¹⁾. Haer broeder ende dye ioncfrouwen vertroostense ten besten dat si conden. Ende als si bi die ridders quamen ontfinghen si haer met blijschappen seer eerlijck²⁾.

1) Niet van harte

2) Met veel eerbewijzen