Turias ende Floreta

Hoe die hertoghe Marron dat casteel der campioens Turias in handen stelde.

ALs die hertoge Ytannos verwonnen sach, was hy seer verwondert, ende dede Turias den helm vanden hoofde nemen, want hy hadde grote begheerte sijn aensicht te siene, dwelc als hijt sach hem also scoone dochte als hi oyt ridders aensichte hadde ghesien, tot hem segghende. Warachtelijck heer ridder ghi dunct mi een duechdelijc moghende ridder inder wapenen, ghy sijt weerdich der vrouwen die ghi met u bracht hebt. Ic dancke onsen lieven heere die u hier beweecht³⁾ heeft, want door uwen persoon hope ic veel eere in mijn lant te verwerven. Ghi sult nu heere sijn van dat casteel der campioens daer ghi voortaen woonen sult, want ghy sijt die beste ridder die daer op woonde. Ende ic bidde u dat ghi eenige meerder bede aen mi begeert ten sal u niet geweygert worden, also verre alst in mijnder macht is. Heere die duecht ende fame uwer genaden deden mi in u lant comen om die te kennen sprac Turias, des ic grootelijc schuldigh ben God te dancken dat ic vassael ben van sodanighen heere. Ende hoe wel dat my niet en betaemt dat ick uwer ghenaden eenich dinck soude eysschen, nochtans heere suldy sodanich wesen, want ic een arm vreemt avontuers ridder ben, dat ghi mi helpen sult tot mijn eerlijck onder-

3) Geleid

[p. 31]

hout, want heere ic en hebbe geen renten noch rijckdom anders om dese vrouwe ende desen schiltknecht te onderhouden dan dat mi die goede heeren wt duechden¹⁾ geven. Aldus al coutende leyden si Turias met blijschappen ten casteele, ende als si int casteel quamen leyde die hertoge Marron metter hant Turias ende Floreta opt casteel dwelc hi Turias in handen stelde, henlieden minliken biddende dat si goederhande wesen wilden tot Ytannos ende tot sijnder vrouwen want hi sodanich is dat hy u goetwillichlijc dienen sal sonder verdriet. Here antwoorde Turias, ick sal in sulcker manieren met henlieden leven dat si geen clagens noot hebben en sullen.

1) Goedheid