De Tsjerne. Jaargang 23

[p. 367]

Mayke Sakes / Gedichten

Oantinken

thús siet ik sokken to stopjen
en doe't alles hiel wie
moast ik breidzje
hjir sit ik flinters to fangen
en nou't alles dea is
moat ik laitsje
heit en memme portret stiet op 'e kop
de jiskebakken rinne oer
de kâlde kofje lit my grize
hwerom bliuwe de sokken net stikken?

Sunder it to wollen

sûnder it to wollen
strykt myn hân it stof fan 'e finsterbank
justerjoun hawwe wy dounse
en doe't it tsjuster waerd
diestou de blinen ticht,
de kearsen oan en seiste:
leafste, wy moatte dreame
dat wy togearre op wei nei de himel binne.

[p. 368]

Mayke sakes

dach fanke mei dyn blom
lit my dyn hân tútsje
dach jonge mei dyn blom
lit my dyn mûle tútsje
dach neger mei dyn blom
lit my dyn tosken tútsje
dach kening mei dyn blom
lit my dyn kroan tútsje
dach soldaet sûnder blom
ik wol dy tútsje
dach... soldaet... ik wol dy tútsje
mar dû hast gjin hannen mear
dû hast gjin mûle mear
en gjin fuotten mear
as ik dy tútsje
forsûp ik yn dyn bloed
dach 'e soldaet

Sillich wurde...

tusken de grêven troch
strún ik in tsjerke yn
om sillich to wurden.
ús dominy is dea
harre jakkes preeklêzen.
twa kwartsjes earmer
rin ik der wer út
ik haw in muntsje yn 'e mage.
jouns gean ik wer nei tsjerke ta
ús koster is dea
de kachels binne út
mar ik wol sillich wurde.