De Tsjerne. Jaargang 23

[p. 209]

Steven van der Meer / Gedichten

Yn it ljocht fan de seisde lantearne

Syn dea oan it himptou
dwarreljende sweltsjes dêr om hinne
dit alles yn in balke sinneljocht
Syn dea liet in gerdyn del

Sawn jier wie ik
in bôlle, brea of bakken
brocht ik P. en syn frou
Twa kear wyks

Syn frou
twa brune glimjende kastanje eagen
Wie ynienen fuort

Acht jier wie ik
in heale bôlle, brea of bakken
brocht ik him
Twa kear wyks

Gjin brea - de mage bigrypstû
Hy waerd âld en ik waerd great

Stil
siet er meast by tafel
It gebet
preveljend as út skoarstiens kringeljend de wite reek

By de seisde lantearne fan de nije strjitte
Waeit my somtiden in forgielde brief yn it gesicht

Leave minsken rêst sêft.

[p. 210]

Dit doarp

Ik forflok mei triennen in hease stim
dit doarp
is fêstroastke yn in planologysk krúts
doarp sûnder holle
de fabryk is sletten
doarp sûnder hert

forienings fan elts gelove ien
oh doarp sa siik oan demokraty

dit doarp

in great rêsthûts
taflechtsoarde foar minsken op jierren

herten slaen somtiden ôf
hymjend de hoeke om
klokken liede

Kom mar del
Kom mar del

blauwe Fedde stiet om 'e doarsherne

Doarp sûnder holle en hert
gûtlt kjirmjend omheech
de minsken wenje en binne der net
Doarp sûnder holle en hert.