De Tsjerne. Jaargang 23

[p. 76]

William Carlos Williams / De Delgong

De delgong noeget

sa't de opgong noege.

Oantins is in soarte

fan foltôging

in foege fornijing

mear noch

in ynwijing, hwant d' oantins iepnet romten, nije plakken,

biwenne troch swermen

- ont nou ta hie men dêrfan gjin weet -

fan nije kategoarijen -

hwant har biweegjen

is rjucht' op nije doelen

(ek al hie men foarhinne der ôfsjoen).

Gjin forlies bistiet alhelendal út forlies - hwant
de wrâld dy't it iepenet is altiid in plak

dat men earder

net ealge. In

wrâld forlern,

in wrâld net ealge,

noeget ta nije plakken

en gjin witens (forlern) is sa wyt as de oantins
oan witens.

Mei de joun wurdt leafde wekker

al wurde har skâden

- dy't libben bin út reden

fan sinneskyn -

nou slûch en lit' hja farre

har langst

De leafde sûnder skâden forroert har nou

en wurdt wekker

as de nacht

hurd oanrint.

[p. 77]

 

De delgong

 

bisteand' út ienal wanhoop

 

en sûnder foltôging

 

forwurkliket in nij ûntweitsjen:

 

dat is in omkear

 

fan wanhoop.

 

Hwant hwat wy net foltôgje kinne, hwat

 

leafde is ûntsein,

 

hwat wy forspilen yn 'e foarsmaek -

 

folget de delgong

 

sûnder ein, net to forneatigjen.

Oersetting H.Tj. Piebenga
novimber 1967