De Tsjerne. Jaargang 22

[p. 382]

Tsjerk Veenstra^*)/gedichten

Far my

far my
yn dyn skoat
it boat
nei eilân grien
wy mien
mei de iggen
fan de iere moarn
fioelen
roppe djipséfisken
út de hernen
dêr't bisten
fan 'e nacht
op 'e slach passe

far my
oer de stream
blommen
fan spoarboekjes
slap op 'e stâl
teare kroanen
op 'e nij
nei de eagen
fan simmers
yn 'e mieden

far my
nei it eilân
wy wolle ûndergean
gean ûnder twirren
troch griene
séwyn yn 'e
bloedbanen slein

*) Liefde en het besef/van liefde daartussen bouwen/mensen een warmende woonplaats (Ellen Warmond).

[p. 383]

Fiere prinsesse

de lange hjersten
en winters
dy't de lêste hope
dwêsten
hawwe bilies jaen moatten

séen spiele
strânnen
foar de moanne lâns
djipséfisken
hawwe de toppen
fan nulbeammen forovere
de kâlde rôversbinden
moatte harren forskûlje
en komme om ûnder
it sâlte sân

de fiere prinsesse
is wier
net fier
har holle leit
tsjin myn skouder
as ik de eagen ticht doch

tusken it lân fan
eagen iepen
en fan
ûnder de hûd
binne de grinzen sletten

elkenien hat fan it
- doch dyn plicht -
forgif
fretten

[p. 384]

Learplan

dy fan sawntich
ienensawntich
en dy fan fjirtjin - achtjin
en dy fan
fjirtich
fiifenfjirtich
it hoecht net mear
fan nou ôf oan
bern binne jim frij
wy dogge
spultsjes op it plein
zakdoekje leggen
beamkeforlos
toudounsje
knikkerje
en anna zat op majesteit
dat is it aldermoaiste
en gaedlik yn it ramt fan
ús oplieding
der moat by skriemd wurde
en skrieme
is it iennichste
hwat jim leare moatte