De Tsjerne. Jaargang 22

[p. 181]

[Nummer 5]

Tsjits Peanstra / Twa fersen

Auschwitz

Der gyngen njoggen trimen del
der gyng gjin trym tobek
hwant kaem men yn 'e waskerssel
dan kaem it blausûr ek
en men hie ûren skrieme wold
mar hie gjin triennen mear
de grêven wiene lang al dold
de boalen stiene klear.

En hwa't nei Auschwitz reizget, hjoed,
- nijsgjirrich om to sjen -
dy priúwt de jiske, priúwt it bloed
dy héárt de lytse bern.

Der falt in sunich reinen del
yn monotoane sang
- o, triennen dy't ik nea net tel -
faeks reint it ieuwen lang.

[p. 182]

Soms...

Soms rûzje jouns de beammen sa oerstjûr;
hear ik dy by de klink fan d' efterdoar,
- kom yn, kom yn en skik gau om it fjûr -
dou bist deselde en dochs bist in oar,

dan leit in skaed dyn hannen om myn lea
dyn rook, dyn wêzen is sa tichteby
sa taestber, leafste, wiestou suver nea
kom, toevje jit en gean net by my wei.

dou bist deselde en dochs bist in oar
wy skikke skruten om it waerme fjûr
de wyn hoart rimpen oan 'e efterdoar;
hwat rûzje jouns de beammen soms oerstjûr.