De Tsjerne. Jaargang 21

[p. 275]

Utforkeap
Epistolaire roman troch Jo Smit.

Haedstik I

Leafste Rindert.

Ik bin even fuort, hear (11 ûre). Maei skille op om to fortellen dat it hjoed de moandei wie en dat der och sokke moaije dingen yn 'e útforkeap wiene, dat dou bigrypst! Ik hoopje fansels dat ik op 'e tiid werom bin, mar oars: der steane kâlde pankoeken yn it glêzen kastke yn 'e koken - thé is ûnder de matse. Dei skat, tút fan

dyn Jeltsje.

Leave Jeltsje.

It kaem net sa hiel moai út, hwant joun itenstiid bin ik der noch net. Ik moat mei Douma de ynventarislist neigean. Dou hoechst net op my to wachtsjen mei iten - ik krij wol hwat.

Oant joun dus mar. Dei leave.

Rindert (tút).

Rindert.

Ik haw de hiele joun al wachte, mar nou wip ik der efkes út nei Hinke. Nou hoopje ik net datst krekt underwyls thúskomst, mar ik bliuw mar hiel even. Och hwat haw ik moaije spullen kocht - ik koe gewoan net wachtsje om se immen sjen to litten. Foar dy ha 'k ek noch in pear sokken kocht.

Dei, Jeltsje.

Jeltsje.

Ik haw nou in hiel skoft wachte, dat ik rin mar even nei Hindrik. Dy jonge hat nou ienris neat oars en ik haw it al sa lang tasein. Ik sil it koart meitsje en dan sjoch ik op 'e weromreis ofst noch by Hinke bist. Goeije,

Rindert.

Dat is net moai, Rindert, datst net even op my wachte hast. It fljocht my hjir oan. Ik helje dy op, by Hindrik wei. As wy inoar misrinne moast mar wachtsje.

Jeltsje.

[p. 276]

Haedstik II

Oan de hear R. Húsman, Wenstrjitte 11, E.V.

Bêste Rindert.

It is nou tiisdei-to-moarn en ik bin noch hieltyd by Hindrik. It koe dy wol net sa folle skele kinne en dat inkeld om't ik even nei de útforkeap wie. As't net ûngerêst wurdst, jowst ek neat om my. En ik hie ek noch nije sokken foar dy kocht. Der is neat bard, mar der hie fan alles barre kinnen.

Hellest my hjir wei?

Jeltsje.

Oan mefrou J. Húsman, Wenstrjitte 11, E.V.

Leave Jeltsje.

Doet ik by Hinke kaem, wiest der net mear; doe't ik thúskaem wiest dêr likemin. Ik haw wachte en bin op 'en paed gien nei Hindrik ta. Dêr wie it tsjuster, mar by Hinke barnde noch ljocht. Dou wiest dêr net. As't ûngerêst wurden bist is dat myn skuld net. Mei fuort to rinnen bringst my yn gefaer. Ik moat nou nei kantoar, dêrom skriuw ik dy (tillefoan joech gjin gehoar) tiisdei-to-moarn foar achten dit brief.

Oant sjen, Rindert.

Haedstik III

Rindert.

Ik liz dit brief hjir del yn 'e forhoping datstou noch werris thúskomme silst, ast it sin ôfhast fan dyn Hinke. Dat hie ik nea fan har tocht. It muoit my, dat ik itselde net fan dy sizze kin, hwant dou bist net swier to rissen. Hoe komst derby om samar by Hinke to bliuwen. Skammest dy net? O, hwat hast my misledige. Ik hie dy noch wol in brief skreaun, mar dy nim ik nou mar wer mei. Hoechst net to witten hoe't ik oer dy yn noed sitten haw. Ast my sikest, ik bin by Hindrik. De sokken haw ik oan him jown. Hy wurdearret it tominsten, dat er syn gerak ris krijt.

Jeltsje.

[p. 277]

Oan mefrou J. Húsman, p.a. Leechstrjitte 47, E.V.

Jeltsje.

Ik forpof it om dy to heljen. Hwat bidoelst mei gerak? Hwannear komst wer thús? Dou kinst gewoan nei ús hûs skriuwe; mar ast skilje wolst kin dat joun ek by Hinke. Dy sokken kin my neat skele.

Rindert.

P.S. Der is noch neat bard. R.

Haedstik IV

Oan de hear R. Húsman, Wenstrjitte 11, E.V.

Rindert.

Dou misledigest my hieltyd mear. Mei gerak bidoel ik gerak. Dou bist wreed, hwant ik hie de sokken foar dy kocht, mar dat kin menhear neat skele, nou.

Neat bard, hen, nou, ik soe Hinke net kenne.

Jeltsje.

Oan mefrou J. Húsman, p.a. Leechstrjitte 47, E.V.

Sa kin it net trochgean, Jeltsje. Tink der oer nei en siz hwat wy dwaen moatte.

De hear R. Húsman, Wenstrjitte 11, E.V.

Skiede?

Jeltsje.

- De ein. -