Lyts Frisiana:
Mefrou A. Greshoff oer Prampolini yn Elegance, jg. 19, nr. 7: ‘Een dertigtal jaren geleden schreef Prampolini ons naar Nederland met het verzoek hem een Friese spraakkunst te doen toekomen. Ik wendde mij tot prof. Van Blom die ik kende in zijn functie van mederedacteur van De Gids en vroeg hem raad. Hij schreef mij dat zijn vader zulk een werk geschreven had en gaarne een exemplaar aan een Italiaanse belangstellende zou doen toekomen. Binnen het jaar reeds wisselde Prampolini brieven in het Fries met de Friese dichter Willem Kalma.’ In lêzer: ‘Is mefrou net yn 'e war mei Douwe Kloos?’
Efkes fierder yn dat nûmer stiet to lêzen: ‘Heel wat moeite heeft Prampolini ondervonden met de talen welke tot geen der drie Europese hoofdgroepen (Romaans, Germaans, Slavisch) behoorden als het Fries, het Hongaars, het Baskisch.’ Fraech fan in Fries: ‘Stean wy nou ynienen alhiel forweesd op 'e wrâld?’
Dr. O. Noordenbos yn De Nieuwe Stem, septimber 1964: ‘Het Friese nationalisme heeft steeds zijn begrenzing gevonden in een democratische gezindheid, die deels van calvinistische oorsprong, deels van burgerlijk-democratische en sociaal-democratische huize is.’
Deselde yn datselde nûmer: ‘Het zwaard van “greate Pier”, hoe zwaar ook, legt toch geen gewicht in de schaal waarin de roem van een verleden wordt gewogen.’
Drs. L.H. Bouma yn itselde tydskrift: ‘Nog steeds ziet een cultureel toonaangevende groep de friese cultuur als een boerencultuur, die slechts kan gedijen in plattelandse verhoudingen en in de kleine, intieme verbanden. Industrialisatie en verstedelijking breken deze verbanden echter steeds meer open, indien zij ze al niet geheel doen te niet gaan. Dit is de grote crisis van de friese cultuur.’
Fedde Schurer foar Rono-mikrofoan op 29-9-'64 oer kwestje-Gietsjerk: ‘De taelstriid dy't efter dizze saek sit, hat dúdlik in sosiale ynslach. It is de striid fan de bungalowbiwenners tsjin dy fan de kampong.’ Opmerker: ‘Just jawol, mar hwer moatte sokken as Spahr van der Hoek en Douwe Tamminga dan bidarje?’
Rients Gratama op Boalserter Boekejoun: ‘Senator Algra lit nou in hûs Bette op 'e Nieuwezijdsvoorburgwal. De namme wurdt: Op weg naar het einde.’