De Tsjerne. Jaargang 19

[p. 33]

Magyske frou

I

Steande op in
Sâlte ierde
Stoart de frou
Bloed ûnder
De moanne
En sakket swijend
Njonken de
Ierdstiennen skalen.

Hja draecht yn de hjerst
Fan har biente
Wetter en fjûr
Oer de ierde.

Mei it witten
Fan ier en let
Forkundiget hja
Wiisheit oer de
Drimpels fan de dwazen.
De leagens fan
De forstoarne
Wurde troch har mûle
In faezjende leginde
Yn it iepen ear
Fan de gehuchten.

Tsjin de bern
Spijt hja wurden
As spoeksel
Under de moanne.

Har foarsizzingen
Driuwe de deaden
It eachwyt út.

[p. 34]

II

Yn de nachten
As de skerten rêste
Fan it fruchtber wêzen,
Draecht hja
In têst spoeksel
Om it stjerhûs
En kniest it strie
Oan de doar
As in wrokkende fûgel,
Om de ierde to slaen
Oant op 'e tichel.

Har hannen drage de frucht
Mei evel en groede.
Mar ûnder de laits
Brekke de kûmen
Yn skimer en deawetter.
Yn de têst dwêst it fjûr
Ta rimfel en jiske.