De Tsjerne. Jaargang 17

[p. 25]

Wemoed

Heide. Smelle, hurde, wite paden.
Kûlen. Riggen. Spjochtich gers.
Roastich izer, kachels, fytsen.
En, djip bidobbe, stiennen ark.

Ieuwen bieten groeden yn dit lân.
Oan de himel oer de hichten
leit de gloed fan Troje's brân.

Froulju helje geiten yn,
dy't knibbeljend de hurde raeijen
sichten.

De motor grânzget troch it sân
en kliuwt grimmitich nei de hichte
mei de iken, dêr't de stiennen
op de âlde joadegrêven
ûnder heide en moas forsilje.

Wite wiven dounsje by de tille.

It hûs stiet mânsk en hecht,
it hûs is ljocht en smûk.

Fûgels, bosk en heide bin forblikke
skier stramyn fan al-foarby.

Wémoed, set dy to dyn wurk:
libbenslang kinst trochborduere.