De Tsjerne. Jaargang 16

[p. 177]

[Nummer 6]

Durk van der Ploeg:

De sjenner

Djip yn it lân
gjin wurd
gjin brea
mar in fjûr
fan de sinne
in droege boarne
in beam
stean op 'e
seame fan ekers
froulju to stjerren
onder de lânwyn.

Hja roppe traech
de sjenner oan
foar in bline
en fine
him steande
as in blêdleaze strûk
in biminde
dy't gjin
acht slacht
it waer en
de winen
mar sieddet op
stiennen
om nei folle
dagen to finen
in toskroeide
telle.

[p. 178]

Efter it wurd

Ik wol mei in
wurd
in beam stiftsje
in beam foar
fûgels.
En mei in
oar wurd
wol ik de tiid
oprjochtsje
hastiger as
hja ea west hat.
En ik wol
lichems meitsje
út inkel nammen.
En mei fokalen
skep ik
ljocht, lân
wetter en stien.

Hwant ik wenje
op in eilân fan wurden
ticht oan de
skulp fan myn ear.

It lan

It lân mjit him út
yn it each
fan de sinne
yn de mûle
fan it wetter
as in amjend
lichem
yn floed
en fal
en fjûr.