De Tsjerne. Jaargang 14

[p. 1]

[Nummer 1]

Hedzer Andela:
Twisprek (God en minske)

Hoedzje dy foar it sjen, myn freon, en gean
by nacht en ûntiid troch de stêd dyn wegen
haetsje de dei hwant ienris komt hja hean
fanwegen en dy roerlings oan 'e klean
foarby dyn ingel fan altiten en forlegen
silstou oanbidde hwa't dy kant en greatsk Friezinne
forblinet om de noard gjin séen skiede kinne
dyn hertstocht fan dysels: haetsje, forlern
oan reade skiere sinneûndergongen
oan skipbrek stoarm it ûnderséske sjongen
dat poent en lôket, freon, haetsje to sjen!

‘Ik bin net bang, hja komt en hja is moai..

útbeitele út it stient fan sé en sinne

in ebbe en floed oerdiedich ljocht - o, kinne

ea foarmen wurdenriker jachthoarn driuwe

út brûns en yn 'e winterloft biskriuwe

de klanken dy't by twiljocht spoaren sykje

wylst hja har yn har hoalen feilich miene

- hjasels kin sokken wyldsang net bilykje -

wol my dyn pylken en dyn bôge liene!’

't Is hjerst, myn freon, de blêdden falle ôf
de hynsders snuve, en de noasters iepen
de earste sniejacht wankt - nou wankt de frou
om wurch en wyld en hjerstich by to sliepen -
hoedzje dy om to sjen, myn freon, en gean..