De Tsjerne. Jaargang 13



[pagina 15]
Tjitte Piebenga: Beppe ûnder de lêste treast fan wurge beammen wurdt beppe droegen nou't beppe wit is it dochs noch lichter sa to rinnen trije kear de stilte makket dôf en glimkjend stil yn wyt satyn beppe dizze stille dei naem beppe mei

[pagina 16]
Concerto foar Sita vokalise wurden foar in âld gedicht uterst kein en sober einleas masker dyn gesicht blêdden yn oktober - teisters en in wynbraubooch yn in himelsk dialooch - taesten yn in nauwe romt hjoed is ivich juster hân dy't jimmer neijer komt yn in hoeden tsjuster
J'avais rendez-vous as oer de stêd de rein de rein sa ivich dript dit is de ein sa mankelyk as dû en ik nea tochten dit lêste rendez-vous c'est fou en dochs it is de ein de ein ein yn de rein: wy moat' ús stadich wer allinne meitsje

[pagina 17]
It famke har twadde wrâldbyld wie to nij en hie syn foarmen net útsetten in bern yn die en fantasij hearde hja ûnder beide wetten de eagen dy't om 't wêzen sochten bigriepen ûnbiwust har frij en oaren dy't dit witten brochten doe waerd hja trânsformearre nij hja is harsels altyd foarút en de narkose fan dy dagen leit as it fruchtfleis yn de nút hja giet allinne dizze reis en stjittend troch de lêste fragen folkomt it brekken fan it fleis