De Tsjerne. Jaargang 12

[p. 113]

Liuwe Dykstra:
Douns

glêsskerven brekke
út trompetten
heech raest in blues
de earmoed út
fan holle dogma's

mistyk skriemen
fan saxofoans
spat op
tsjin finzenissen
fan morael

trommen sjonge
fan folsleine leafde
de fikty fan de sûnde
hâldt ús tsjin

klanken taeste
nei de ivichheit

foar dy en my
gjin ivichheit
foar ús
de hel