De Tsjerne. Jaargang 11

[p. 281]

[Nummer 9]

Diet huber:

Doe't der in minske...

Doe't der in minske kaem
dy't troch de ruten fan it tanhas seach
moast Ik de doarren iepen dwaen
de swan
dy't tusken griene bledden sliepte
waerd wekker, stiek syn kop omheech
en kriet
en alle wite blommen seagen my mei bange eagen oan
Om't der in minske troch de ruten fan it tanhas seach

sent
dounsje ik fierder
toarkjend op 'e wyn
jow ik mysels forlern
en laitsje en sjong
en boartsje as in bern
mei d' oaren by de foarjiersbeammen
en as ik wurch bin
rest ik yn de earmen fan in freon

fier, her fan has -

mar yn 'e nacht
as alles sliept
gean’ yn it tsjuster wiid myn eagen iepen
myn fuotten reste
en de wyn stiet stil
gjin siken gean’ mear troch de tinne taken
ik sjoch in antlit skier en fat
troch hert en siele fie! ik 't bounzjen fan 'e 'Liken