De Tsjerne. Jaargang 9

[p. 130]

J.F. Siemensma:
Twa gedichten.

Smei my in wapen'resting.

Hjir stean ik, Hear,
yn de rûzing fan de tiid
mids de jacht fan de foltsen
mank fêstichheden dy't
skuorre en kantelje.
Hjir stean ik,
it antlit ta Jo opheve
de earmen spraet. -
Wol myn bea forheare.
Smei my in wapenrêsting
Wiis my in front:
Allinne yn Jins leger
Dêr't Jezus Kristus fjildmaerskalk is
Dêr't de Hilligen fan de Tsjerke
it radarskerm bitsjinje
de Air Force kommandearje
en op de bunkers mei de atoombommen
skerp taforsjoch hâlde.
Dêr't Marije marketintster is
Gabriël de earste luitenant
fan de état major
Michaël en Raphaël de etappe-marsen útsette
Dêr't de ingels fungearje as piloaten
dy't op de routes fljogge troch
it Universum.
Ik jow my by myn oersten oan:
‘Jan Foppes Siemensma’ -
Presint, Oerste!
Ik skik my yn 't gelid fan de
Militia christi.

[p. 131]

Mist.

Il pleure dans mon coeur

Comme il pleut sur la ville.

VERLAINE.

't Is mistich yn myn wêzen,
't is mistich yn de stêd;
it dript fan alle goatten,
de strjitte is wiet en glêd.

It iis yn feart en sleatten
yn stille glinst'ring leit;
der teit eat yn myn herte
en 'k wit net hwat dat seit.

Ik hear in famke sjongen
in âld, wémoedich liet;
ik gean yn tinzen fierder,
de eagen binn' my wiet.

De stêd leit yn 'e dize
en skier is 't dêrste giest' -
O God, skyn yn myn wêzen,
brek troch de tsjokke mist.