De Tsjerne. Jaargang 7

[p. 368]

Geart Jonkman:
Fjouwer gedichten.

Rekken.

Sjoch...
Jim pleaget
Net hwat stil
En stom
En sûnder wil
De sleat oereaget
Mar net weaget
Om der troch
Nei fetter greide
Né - hwerom?
Sok fé wurdt wol forweide.

Jim argewaesje
Is it naesje
Dat forhipt
Jim gers to fretten
En net foar de sleatten
Stean bliuwt
Mar jim pript
En fan it nêst driuwt
Sljochtwei samar jimme bloed priuwt
Om't it sûnder bloed forrekt
Sa'n biwegelik ynsekt.

By great Fryslans bedste.

foar Frouwe Justitia.

Siik en skeind
Om't er him ienris skamme
Foar de memmetate
En biprate
Liet en dronk
De drankjes sûnder narame,
By de tûme heind,
Hâldt elkenien him foar:
Hjir is gjin salve to forstriken
It siket om de lŝte siken
Gjin dokter kriget jit gehoar.

[p. 369]

Mimerij.

foar Met Postma.

As 'k sêft de brikken poen
Fan 't dierber ynstrumint
Krekt foar mysels fornimber...
Dan leit yn my de soen
Fan simmersk temp'ramint
En stilte fan Septimber
En fetsj' ik dan gjin spoen
Fan hiel dit labyrinth
Fan hiel dit greate wûnder....
As 'k sêft de brikken poen
Fan 't dierber ynstrumint
Bin ik der lokkich ûnder.

Finale.

foar Joan Madou.

Pearels binne oan kralen reaun
Dreamen yn it sân biskreaun
En wurden sein
En wer forflein
En neat is bleaun
Fan dy yn my
Fan my yn dy
As dizze spjalt....
Unwennich balt
In bist yn my.