De Tsjerne. Jaargang 7

Oantekeningen oer de meiwurkers.

NOLA HATTERMAN. Skilderes to Amsterdam, dy't har yn it bisûnder útleit op neger-modellen. Troch har kontakt mei de Surinamers yn Nederlân is har bilangstelling foar it Negerras wekker wurden. Sûnt waerd it de taek foar har libben.

PROF. DR. WYTZE GS. HELLINGA. Berne 1908. Studearre Ned. Tael en Literatuer yn Leiden en Amsterdam. Fan 1936-1939 learaer oan it Lyceum Alpinum to Zuoz (Switserlân), fan 1940-1943 oan in Iepenbiere Hannelsskoalle to Amsterdam. Fan 1946 ôf Heechlearaer yn 'e Nederlânske Taelkunde oan 'e Stedsuniversiteit to Amsterdam. Is Fries fan komôf. Publikaesjes û.o.: De Opbouw van de Algemeen Beschaafde Uitspraak van net Nederlands (1938); Van den Vos Reynaerde (1940); Een Sehoon Liedekens Boeck van 1544 (1941); Het Hart op de Tong (1941). Yn tarieding: in útjefte fan de Reinaert-teksten. Skreau ek taelkundige stúdzjes, û.o. yn it Frysk Jierboek 1937, 1938, 1941.

JACQUES A.G. KOENDERS. Geastlik heit fan 'e striders foar in eigen kultuer. Yn tsjinstelling mei de jongeren lei hy him mear út op fortaelwurk, om sadwaende de lykweardichheit fan syn tael mei oare to biwizen. Toande dêrby in greate taelmacht en is de earste, dy't de linigens en brûksumens fan it Surinaemsk wier makke. Fan syn oarspronklike produkten, dy't net great yn tal binne, is it fers Njoendee in foarbyld. Oare wurken: Surinaamse Grammatica; Foe memre wie Afo, idioom; Sieksie tin tien, oarspronklike en fortaelde lieten; Aksie mie, in populair minskkundeboekje foar skoalle en hûs; Mama Afrika, gedicht.

JAN VOORHOEVE. Berne 1923 yn Yndonesië. Studearre Ned. Tael- en Letterkunde yn Amsterdam, mei spesiale stúdzje-opdracht fan de ‘Stichting voor Culturele Samenwerking gericht op taal en maatschappij van West-Indie’. Arbeidet nou oan in proefskrift oer it Surinaemsk.

[p. 296]

EDDIE BRUMA. Berne 1925. Studearret Rjochten oan 'e Frije Univ. to Amsterdam. Yn syn wurk binne trije perioaden to ûnderskieden: a. Twivel oan eigen kultuer, kulminearjend yn in nederlaech sûnder birêsting; yn dizze tiid ûntstie Mie Braka Mama; b. Twivel oan it eigene bisnijt him; it bisykjen yn it Nederlânsk to skriuwen mislearret; c. Set yn mei de dichterlike hertegjalp: Ik haw it plak foun dêr't de woartel fan myn foistean leit! Yn dy tiid ûntsteane û.o.: Bonie Doro, ballade; De Geboorte van Bonie, toanielstik; Maswa, koart forhael. (De Fûke.)

HEIN EERSEL. Berne 1922. Studearret Nederlânsk oan 'e Stedsunivers. to Amsterdam om de foarnaemste konkurrint fan syn tael kennen to learen en in klear ynsjoch to krijen yn 'e taelfraechstikken. Eartiids bisocht er yn it Nederlânsk to skriuwen (publikaesjes yn Spectrum’, Paramaribo), mar dan alhiel yn 'e Surinaemske sfear bliuwend. Nei ûntdekking fan 'e skientme fan eigen tael, skreau er hast allinne Surinaemsk. Fan him forskynde Faja Lobie, in bundel fersen.

WILFRED GUILLAUME RENS. Berne 1928. Bitsjut foar Suriname in útsûnderlike figuer, dy't him uteret alhiel sûnder liter aire tradysjes yn tige persoanlike en oarspronklike bylden. Yn syn wurk treft jin ûnwennigens nei it eigene, dêr't er troch syn tahâlden yn Nederlân hieltyd mear los fan driget to reitsjen.

TREFOSSA. Skûlnamme fan in Surinaemsk ûnderwizer, dêr't net folle wurk fan bikend is. Hy komt yn it sonnet Bro nei foaren as in minske, dy't de psychyske spanningen tusken twa kultuersfearen net forneare kin, om letter faeks, geastlik mear ryp, syn definitive kar to dwaen.

JULES SEDNEY. Bisocht de Muloskoalle yn Suriname, de H.B.S. 5-jierrich yn Den Haech en slagge yn 1952 foar syn kandidaetseksamen ekonomy.

ABONGRA. Berne 1924. Skûlnamme fan in Surinaemsk studint yn Nederlân. Hy skriuwt yn it Ingelsk en it is apart dat er him oanslút by de revolusionaire negerpoëzij yn Amearika en it Ingelsk sprekkend Caraibysk gebiet. Dit fûldere elemint, dat men faek mist yn poëzij dy't yn it Surinaemsk skreaun wurdt, kin net oerslein wurde yn it byld fan de Surinaemske literatuer.

J. VOORHOEVE en EDDIE BRUMA.