De Tsjerne. Jaargang 7

[p. 258]

Sranankondre, dierie kondre.

Sranankondre, dierie kondre,
Joe wie lobie nomroe wan.
Herie liebie te na dede
Wie sa siengie foe Sranan!
Sranan a bin kostoe broedoe
Foe Kodjo en Abenie,
Foe Kofie, Jaba en Kwakoe,
Foe Kwasieba en Afie.

Mekie din piekien foe Amba
No friegietie din Afo!
Jau, Akoeba en Kwamiena
Memre te oen laaste bro!
Adjoeba, Kwamie en Kwasie,
Broedoe foe din ala lon.
Din bin wroko lekie hasie,
Ja! na so Sranan bin kon.

Sranantongo, mama tongo,
O, wie lobie joe foe troe!
Trawan wie no karie bongro,
Ma toch nomroe wan de joe.
Wie bin soigie joe foe Jaba,
Jere joe foe wie gangan.
Foe trowe gangan en mama,
Datie noitie wie sa kan!

As foarbyld fan it Surinaemsk jowe wy hjirby it Surinaemsk folksliet.

Wurdlike Fryske oersetting:

Suriname, dierber lân, / Dy hawwe wy leaf boppe alles. / Hiel ús libben oant de dea / Sille wy sjonge fan Suriname! / Suriname it hat bloed koste / Fan Kodjo en Abenie, / Fan Kofie, Jaba en Kwakoe, / Fan Kwasieba en Afie.

Lit de bern fan Amba / Net forjitte har foarfaers! / Jau, Akoeba en Kwamiena / Tink oan harren oant jimme lêste sike! / Adjoeba, Kwamie en Kwasie / Bloed fan harren allegear hat streamd. / Hja hawwe arbeide as hynders, / Ja! sa is Suriname kommen.

Surinaemske tael, memmetael, / O, wy hâlde fan dy wierliken! / Oare (talen) neame wy gjin weardeleaze rommel, / Mar dochs nûmer ien bistou. / Wy hawwe dy ynsûgd fan Jaba, / Dy heard fan ús âlderein. / Foarfaers en mem weismite, / Dat sille wy nea kinne!