De Tsjerne. Jaargang 2

[p. 129]

[Nummer 5]

Anna Gerritsma:

Keamer

Lang foar dat ik hjir kaem
gyng God hjir yn.
Syn mylde sinneskyn
weefde Er mei yn it raem
fan bûnte kladen waerme gloed'
fan parlemoer en sulverguod
de swiere sêftbiklaeide stuollebank,
de greate steande skimerlamp'
ien waerme kleureskittering
ta in harmonysk mozayk forweve.
Stil bin ik fan forwûndering
foar de Forheev'ne.

Allinne thus

Allinne thús
dikerklús;
hwa sjoch ik nei?
troch de ruten
fier om utens
wurd ik wei.

Twivel?

Binne wij fan 'e twivel slein?
Hat skiere ûnrêst ús oertein?
O God, bikear ús twiiv'ljend hert.
Hwant dy't Jo haetsje twiiv'lje net.

[p. 130]

Oktober

De blommen
forkomme
- de simmer
wurdt wei -
syn kleuren
dy nimt wer
de ierde him nei,
hja sinke
omlegen;
nou stiet der
- forstoarn
is har pronk -
omhegen
in rotsjende
stronk.