Trotwaer. Jaargang 32

[p. 455]

Frâns Holwerda
Ofmerke

Al mei al safolle ferline
dat er op 'e rommelmerke siket
nei bewiis foar wat him troch 't sin gien is

in aansichtkaart mei see en dunen
bringt him nei in simmerkamp werom
de kalken kop fan Goethe is
de kapelaan dy't him ferlearde om
te leauwen en de plaat fan in mûne
rint samar oer yn in moaie jonge
frou dy't wyt en neaken yn de tochtsleat
driuwket mei wier yn 't lange losse hier

dy bylden binne skerp, dat jout him rêst
as er te let nei hûs ta giet mei fragen
aanst en teloarstelde ferwiten

mar hysels swijt as de lytse dogeniet
dy't it net helpe kin dat er noch sa lang
mooglik yn 'e skimer bûten boartsje wol.