Trotwaer. Jaargang 25

[p. 132]

Jacobus Quiryn Smink

Lytse sjonger

Lytse sjonger dy't ik bin
Fan protsjes mins en ferlerne
Hoekjes, sellen en groei,
Mar ta bloei kin ik nimmen
Stjoere, lis wat rûkerkes
Del en meitsje in miel
Foar de oeren fan sin
Oan en fansels skink
Ik de glêzen fol.
Ik skink de glêzen
Fol út 'e flesse en brûk
Oalje fan de sinneblom en
Rier it bakken om it ranen
Op 'e tonge en om op smaak te
Kommen, mar hoe lekker it rûkt:
Mear as kok sil ik net ferskine,
Mear as rêst op 'e balke net wêze,
Want lytse sjonger dy't ik bin.

[p. 133]

Mei wol

Dat er klimme doarst
Sei dat wat soms, of
Wie it mar taal, net
In dúdlik ding of sa

Hie it him dan yn de
Kop omdraaie kind as
In freonskip farrend
Oer de see en fragen

O nee, der komme dan
Gesichten op it byld
Mei dy skilige eagen
Want wa stoar doe ek

Sa jong as hja binne
En fûleindich dûnsje
Op ritmes fan 'e rep
Mar kroandea gean se

En lês de lêste sike
Op de lippen fan dit
Kwatryn, want hja of
Hy, se azemje dy nei

En mocht er se drage
Kinne en mocht er se
Hoedzje, en mocht er
Se, mocht er, ja dan