Trotwaer. Jaargang 24

[p. 131]

Ingwer Esmarch / Klaas Bruinsma
as it dan sa fier is

ik sjoch dy
elke dei
fan fierren
lêsten wie 'k flak by dy
mar wist net wat ik sizze moast

ik sjoch dy net
myn hert fertelt my wol
asto ticht by my bist

do kenst my net
en lykwols ken ik dy

no gean ik gean ik nei dy ta
mar wachtsje do bist te tichtby
ik wol alhiel lang wat fan dy
mar kin de wei net fine

en elke kear wer sis ik tsjin mysels
no is it tiid no is 't sa fier
en lykwols kom ik net by dy
de ôfstân is gewoan te fier

[p. 132]

 

ik hääw nån wale

 

hääw bloot ferlingen

 

man druum ferteelt me

 

huum än hü dü bast

 

önj e fiirnse kamst dü me tu påås

 

ban trung än heew de aw e näide

 

 

 

ik kån de bääder as me seelew

 

wiitj wan än weer dü bast

 

ik hääw da blaie foon din kluuse

 

än oon di kroop wat döör dåt lanen spreecht

 

 

 

hü wus et wan ik de dan wärklik fäil

 

din hönj din hüd dan kroop

 

man druum än min ferlingen

 

wörden wärklikhäid

 

 

 

as dan man druum tu iinje

 

än min ferlingen

[p. 133]

 

ik ha gjin wil ik ha

 

allinne langst

 

myn dream fertelt my wa

 

en hoe do bist

 

fan fierren komst my wol fan pas

 

mar ik bin bang dy deun by my te hawwen

 

 

 

ik ken dy better as mysels

 

en wit wannear en wêr do bist

 

ik ken de kleuren fan dyn klean

 

en ried dyn lichem dat

 

troch 't linnen hinne sprekt

 

 

 

hoe soe it wêz' as ik dy werklik fiel

 

dyn hân dyn hûd dyn lea

 

myn dream en myn ferlangen

 

dy waarden werklikheid

 

 

 

is dan myn dream tenein

 

myn langjen út